بيماري هاي باكتريايي گياهان زينتي

بيماري هاي باكتريايي گياهان زينتي

در اين پست بيماري¬ باكتريايي گياهان زينتي را توضيح مي¬دهيم.

عوامل بيماري¬زايي باكتريايي روي گياهان زينتي خسارت¬هاي سنگيني به توليد كنندگان آن‌ها وارد مي¬كنند. مهم‌ترين و متداول‌ترين جنس¬هاي بيماري باكتريايي عبارتند از:

1- سودوموناس‌ها

2- اروينياها Erwinia

3- زانتوموناس¬ها

4- اَگروبكتريوم¬ها Agrobacterium 

  بيماري گال طوقه فيكوس

گياهان برگي چند روز ميزبان طبيعي عامل گال طوقه محسوب مي‌شوند. از ميان گياهان برگي فقط گونه¬هاي فيكوس، فيكوس ¬اس¬پي¬سي، فيكوس¬ الاسيتكا وكروتون يا كلريس‌ اس¬ پي ¬سي ميزبانان طبيعي عامل بيماري گال طوقه مي¬باشند. بيماري گال طوقه معمولاً روي گياهان چوبي مانند رز و گل سرخ و درختان ميوه، خيلي شديد مشاهده مي¬شوند. 

  علائم اين بيماري:

گال¬ها معمولاً خرمايي رنگ و چوب پنبه¬اي بوده و بافتي خشك دارند و در هر جايي روي ساقه¬ها و دمبرگ¬ها و حتي برگ¬هاي گياه آلوده تشكيل مي¬شوند.

همچنين شته¬ها، كنه¬ها و بعضي از نماتدها چنين گال¬هايي را در روي گياهان زينتي به وجود مي¬آورند. گال¬ها روي برگ¬ها جايي كه گلبرگ اصلي صدمه ديده و اينوكلوم فراوان وجود دارد در همان منطقه به وجود مي¬آيند. انتقال باكتري در محل قطع شاخه¬ها صورت مي¬گيرد. 

  عامل بيماري:

قارچ Agrobacterium tumefaciens عامل بيماري بوده كه هوازي، ميله¬اي شكل و بدون اسپور مي¬باشد. 

  مبارزه با بيماري:

معمولاً كنترل گال طوقه روي گياهان زينتي براساس بهداشت و جلوگيري از آلودگي بيشتر مفيد و مؤثر است. حذف فوري بوته‌هاي آلوده از گلخانه بهترين راه مبارزه با اين بيماري است. 

  بيماري لكه برگي سوختگي و پوسيدگي ساقه گياهان زينتي

عامل بيماري:

متداول‌¬ترين عامل بيماري باكتريايي گياهان زينتي گونه¬هاي اروينيا هستند كه شامل Erwinia carotovra Sub SP. Carotovora و Erwinia chrysanthemi مي¬باشند. امروزه جنس اروينيا به هپتوبكتريوم تغيير نام داده است.

همچنين گونه اروينيا هربي¬كولا به ندرت به گياهان زينتي حمله مي¬كند و باكتري اروينيا كرايسانتيمي و اروينيا كاراتو وراساپايس پي ¬سي ¬كاراتو ورا سبب پوسيدگي نرم گياهان زينتي مي‌شوند.

علائم بيماري:

علائم اوليه بيماري معمولا ‌ً به صورت لكه¬هاي قهوه¬اي روي ساقه در سطح خاك مشاهده مي‌شود و ترشح لزج باكتري گاهي بر روي ساقه¬هاي بريده شده به صورت پراكنده در آب معلوم مي‌شود. پوسيدگي نرم قلمه¬ها متداول بوده و برگ¬هاي پاييني پژمرده يا زرد شده و تمامي گياه ممكن است به صورت توده¬اي از پوسيدگي ظاهر شود. پوسيدگي ساقه گاهي خيلي سريع انجام مي‌شود و قبل از آنكه باكتري به طور قابل توجه در برگ پيشروي كند گياه مي‌¬ميرد. اندام‌هاي گياهي با علائم پوسيدگي نرم معمولا ‌ً بوي بد ماهي فاسد را مي‌دهند. استرين¬هاي اروينيا كه سبب پوسيدگي نرم ساقه مي¬شوند مي¬توانند باعث لكه برگي و سوختگي گياه نيز شوند. به طوري كه لكه¬ها ابتدا سر سوزني، آب سوخته و نامنظم هستند سپس به سرعت توسعه يافته و در مدت چند روز تمامي سطح برگ را اشغال مي¬كنند و حلقه¬هاي متحدالمركز تيره و روشن در لكه‌ها بوجود مي‌آيد. وسط لكه‌ها گاهي در اثر آنزيم پكتيك از بين رفته و بافت حالت نرم پيدا مي‌كند. آنزيم¬هاي پكتيك معمولا ‌ً پپتين¬ها را تجزيه كرده و بافت را متلاشي مي‌كنند. وقتي لكه¬ها خشك و كاغذي هستند توسعه پيدا مي¬كنند و حالت آب سوخته شديدي روي ساقه و برگ ايجاد مي¬كنند كه در نهايت منجر به مرگ گياه مي¬شود.

لكه¬ها در گونه اروينيا هربي كولا به كلي توسعه يافته¬اند و بافت آلوده خشك¬تر از علائم ساير گونه¬ها ديده مي‌شود. آن‌ها عامل بيماري غير هوازي اختياري هستند كه ميله¬اي شكل و داراي تاژك¬‌هاي محيطي مي¬باشند. اغلب گياهان زينتي ميزبانان خوب اين باكتري محسوب مي¬شوند.

مبارزه با بيماري:

مبارزه با اين بيماري معمولا ‌ً از طريق كنترل زراعي و شيميايي مورد بررسي قرار گرفته است و به دليل طبيعت سيستميك بودن عامل بيماري، مبارزه شيميايي با بيماري كمتر موفقيت‌آميز است. استفاده از استرپتومايسين سولفات و خشك نگهداشتن اندام¬هاي هوايي و نيز ممانعت از صدمات مكانيكي در مبارزه زراعي تأثير خوبي در كنترل اين بيماري دارد.