اطلاعات کامل درخت گلابی در ایران

نسبت به آهک بسيار حساس است و در خاکهای با بيش از 10% آهک قابل کشت نيست . مهمترين بيماری گلابی آتشک و مهمترين آفات آن پسيل می باشد .

سم های مناسب برای از بين بردن پسيل گلابی سم موسپيلان و آميتراز   می باشد .

پايه های گلابی :

1. به ( پا کوتاه کردن گلابی )

2. گلابی نرک (برای زياد کردن محصول گلابی)

3.ازگيل (برای خاکهای آهکی و سنگلاخی)

4. زالزالک (برای خاکهای رسی و سنگلاخی)

گلابي Pear
گلابي از جنس Pyrus و گونه Communis مي باشد.
اين گياه بومي آسياي غربي و اروپاي شرقي بويژه نواحي شمال غربي ايران و كوههاي قفقاز است.

گياه شناسي :
گلابي از گياهان خـزان دار، برگها كناره صاف و به ندرت كنگره اي است. درختان گلابي بسيار پر رشد كـه گـاهي ارتفاع آنها به 20 متر مي رسد. جوانه هاي بارده روي شاخه هاي كوتاه (اسپور) دو ساله بوجود مي آيد هر جوانه داراي 7-5 گل مي باشد. گلها همزمان با برگ و يا قبل از برگ ظاهر مي شوند. گلهاي گلابي خود ناسازگارند و براي گرده افشاني و توليد ميوه نياز به درخت گرده زاي مناسب دارند.

نياز آب و هوايي :
گلابي در آب و هوايي خشك و خنك بخوبي رشد مي كند. سرماي مورد نياز گلابي براي اغلب ارقام بين 600 الي 1500 ساعت حرارت زير 7  درجه سانتيگراد مي باشد. گلهاي گلابي بعد از ميوه هاي هسته دار باز مي شود و بهمين دليل خطر سرمازدگي گلها در اين درخت بسيار كمتر است. گلابي در زمستان تا دماي 25-  درجة سانتيگراد را تحـمل مي كند ولي شكوفه ها در 1-  درجة سانتيگراد آسيب مي بينند.
نياز آبي گلابي در حد متوسط است و شرايط نامناسب رطوبت را تحمل مي كند. خاكهاي شني رسي و عميق با تحت الارض نفوذ پذير براي كشت گلابي مناسب اند. خاكهاي سنگين و خاكهايي با PH بالاي 5/7 و آهكي براي اين گياه مناسب نيستند.

ازدياد تکثیر :
گلابي به روشهاي كاشت بذر، قلمه و پيوند قابل ازدياد است متداول ترين روش ازدياد، كاشت بـذر گلابي هاي وحشي و پيوند ارقام تجاري روي اين پايه هاست. پايه هاي گلابي عبارتند از گلابي وحشي، بِه، گلابي ويليام و پايه هاي رويشي گلابي Qc ، Qb ، Qa است. پيوند مرسوم گلابي از نوع شكمي است كه در بهار و يا اواخر تابستان انجام مي شود.

كاشت :

فاصله مناسب كاشت براي پايه هاي بذري 6*5 مي باشد ولي براي درختان پايه كوتاه 5*3 و در سيستم كور دون 4*2 هم كاشته مي شوند.

ارقام مهم گلابي در ایران:
در ايران حدود 120 رقم گلابي شناسايي شده كه مهمترين آنها عبارتند از گلابي شاه ميوه اصفهان، گلابي نطنز، گلابي سه فصله، گلابي پيغمبري، گلابي سيبري و از ارقام خارجي ميتوان به رقم ويليامز(بارتلت)، دوشس اشاره كرد.

مشخصات بعضي ارقام عبارتند از :
شاه ميوه : رنگ زرد روشن مايل به سبز، فرم مخروط، وزن 260-190 گرم، طعم شيرين لطيف و آبدار، تاريخ گل 9 تا 25 فروردين ماه، مدت گل 15 روز، زمان رسيدن 120 روز پس از گل، ميزان عملكرد هر اصله حدود 60 كيلوگرم و قابليت انبارداري ندارد.
سيبري : سبز مايل به زرد خالدار، وزن 210 گرم، پر آب و ريگدار با شيريني كم، تاريخ گلدهي فروردين ماه، برداشت در پاييز و معمولاً در انبار مي رسد مدت نگهداري در انبار حدود سه ماه است.
گلابي نطنزي : ريگدار، نسج آن ترد، معطر و قابل نگهداري در انبار مي باشد و در طول زمستان قابل عرضه به بازار است.

مهمترين آفات و بيماريهاي گلابي در استان اصفهان :

آفات :
از مهمترين آفات گلابي در استان ميتوان به پسيل گلابي و كنه تارعنكبوتي و كرم ميوه اشاره نمود.

بيماريها :
از مهمترين بيماريهاي گلابي در استان ميتوان به پوسيدگي سفيد ريشه اشاره نمود.

سطح كشت گلابي :
بر اساس آمار نامه سال 81-80 وزارت جهادكشاورزي سطح كشت گلابي در كشور 18120 هكتار (1550 هكتار نهال و 16552 هكتار بارور و متوسط عملكرد 11917 كيلوگرم در هكتار مي باشد. عمده مناطق توليد گلابي استانهاي تهران، خراسان، آذربايجان شرقي و غربي، اصفهان، قزوين و اردبيل است. بر اساس آمار نامه سازمان جهادكشاورزي سال 82-81 سطح كشت گلابي در استان اصفهان 1223 هكتار(18 هكتار نهال ، 1205 هكتار بارور) با متوسط عملكرد 7735 كيلوگرم در هكتار مي باشد. مهمترين شهرستانهاي توليد گلابي استان اصفهان به ترتيب اهميت عبارتند از خميني شهر، نطنز، اصفهان و نجف آباد.
مهمترين ارقام گلابي استان عبارتند از : شاه ميوه اصفهان، سيبري خميني شهر، گلابي نطنزي، گلابي سه فصله.