گل فوشیا

فوشیا با نام علمی Fuchia hybrida به خانواده Onagraceae تعلق دارد. حدود 110 گونه از این گیاه وجود دارد که اکثرا بومی آمریکای جنوبی و مرکزی هستند اما چند گونه از آن نیز در نیوزلند، هیسپانیولا و تاهیتی یافت شده اند. اغلب گیاهان فوشیا بوته‌هایی به ارتفاع 20 سانتیمتر الی 4 متر هستند اما استثناء نیز وجود دارد همانند Fuchsia excorticata که بومی نیوزلند است و ارتفاع آن 15-12 متر می‌رسد و درخت محسوب می‌شود. اصلاح‌نژاد بخصوص از طریق روش دو رگه‌گیری در این گیاه به فراوانی مورد استفاده قرار گرفته است و نمونه‌های بیشماری(در حدود 7000 نمونه) از این گیاه بوجود آمده است که  در عادات رشدی و نیازهای محیطی نیز با یکدیگر متفاوت هستند .

به عنوان مثال برخی از آنان همیشه سبز و برخی دیگر برگریز هستند عده‌ای سرمای زمستان را تا حدودی می‌توانند تحمل کنند و عده‌ای دیگر این قدرت را ندارند، شاخسار گروهی از آنان مستقیم و به سمت بالا رشد می‌کند و شاخسار گروهی دیگر آویخته است و... . تنوع این گیاه بسیار زیاد است اما دلیل اصلی انتخاب آنان به عنوان یک گیاه زینتی  گلهای آنان است. گلهای زیبای این گیاه به شکل آویز هستند و در مناطق معتدله در طی تابستان و پاییز و در مناطق گرمسیری تمامی مدت سال شکوفا می‌شوند.رنگهای گل متنوع است و به رنگهای سفید، قرمز تیره، آبی-ارغوانی، نارنجی، سفید مایل به زرد وجود دارند.ساختمان گل فوشیا و قسمتهای مختلف آن در شکل زیر آورده شده است و همانطور که ملاحظه می‌کنید کاسبرگهای گل نیز رنگین هستند و بلندی میله پرچم و مادگی به زیبایی گل افزوده است.

همانطور که اشاره شد تنوع در بین گیاهان فوشیا زیاد است اما گیاهان فوشیا را که امروزه عرضه می‌شوند می‌توان در دو گروه قرار داد: 1- اعضای این گروه به شکل بوته رشد می کنند و در فضای آزاد کاشته می‌شوند و برخی از آنان حتی به ارتفاع 3 متر نیز می‌رسند 2- اکثرا شاخساری علفی دارند و در گلدان و یا سبدهای آویزان کاشته می‌شوند. به منظور رشد بهینه این گیاه در طی فصل رشد می‌بایست موارد زیر را رعایت نمود. همچنین لازم به ذکر است با وجود نگهداری مناسب از این گیاه معمولا بعد از 4-3 سال از میزان گلدهی آن کاسته می‌شود که در این زمان بهتر است با استفاده از قلمه ساقه گیاه را تکثیر و گیاهان جدید بدست آورد.

آبیاری گل فوشیا: در طی فصل رشد این گیاه به آب کافی نیاز دارند و بستر آن نباید خشک شود. همچنین خاک نباید حالتی خیس و غرقابی بیابد. بنابراین حجم آب بستگی به گرما و دمای هوا دارد. هر قدر هوا گرمتر باشد در مدت زمان کوتاهتری باید به گیاه آب داد تا رطوبت خاک حفظ شود. همچنین در روزهای گرم غبارپاشی به حفظ رطوبت و پایین آوردن دما کمک می‌کند. غبارپاشی را زیر نور مستقیم آفتاب انجام ندهید زیرا این کار موجب ظهور لکه‌های سفید رنگ بر روی برگها می‌شود. تشنگی موجب ریزش برگهای سبز و گلهای این گیاه می‌شود. از آبیاری بیش از اندازه و خیس ماندن بستر گلدان جلوگیری کنید زیرا موجب زرد شدن برگها، ریزش برگها و در نهایت پوسیدگی ریشه گیاه و از بین رفتن آن می شود. آبیاری این گیاه در طی استراحت زمستانه آن نباید فراموش شود. در این مدت گیاه را هر دو هفته یکبار آبیاری کنید.

دما اندازه گل فوشیا: این گیاه به دمایی میانه نیاز دارد . اگر دمای محیط در تابستان به بیش از 26 درجه سانتیگراد می‌رسد، گلدان این گیاه را به مکانی سردتر منتقل کنید. در دمای بیش از 26-25 درجه سانتیگراد احتمال کاهش گلدهی این گیاه وجود دارد.  نمونه‌ها و ارقام مختلف گیاه فوشیا عکس‌العمل متفاوتی در برابر سرما از خود نشان می‌دهند . از نمونه‌هایی که حتی تا 12- درجه سانتیگراد تا نمونه هایی که تحمل دمای زیر 10+ را نیز ندارند در بین این گیاه وجود دارد. معمولا نمونه‌هایی که تحمل سرما را دارند در فضای آزاد کاشته و به شکل بوته‌ پرورش می‌یابند. با فرا رسیدن فصل سرما این گیاه باید استراحت زمستانه خود را سپری کند. ابتدا باید شاخسار آن هرس شود  و سپس در مکانی کم نور و سرد که در حدود 10 درجه سانتیگراد دما دارد نگهداری شود (به قسمت زمستانگذرانی مراجعه کنید).

از ریشه‌های گیاه در برابر گرمای هوا بخصوص در ظهرهای بسیار گرم تابستان و زمانی که نور آفتاب مستقیما به گیاه می‌تابد باشید. گرم شدن محیط رشد ریشه‌ها منجر به ضعف آنان و در نتیجه ضعف گیاه می‌شود. به همین دلیل تا جاییکه امکان دارد برای این گیاه از گلدانهای پلاستیکی بخصوص به رنگ سیاه استفاده نکنید. این گلدانها بسیار سریع گرم می‌شوند و در نتیجه دمای بستر کاشت را بالا می برند. ختی برخی از پرورش دهندگان در روزهای گرم و داغ تابستان، بر روی سطح خاک گیاهانی که در معرض نور مستقیم آفتاب هستند ، هر چند وقت یکبار قطعات کوچک یخ می‌گذارند تا به کاهش دمای محیط ریشه کمک شود.

نور برای گل فوشیا: فوشیا به مکانی روشن و پر از نور نیاز دارد. نور مستقیم آفتاب را هم دوست دارد اما به شرط آنکه هوا خنک باشد. مراقب اشعه‌های بسیار گرم آفتاب در ظهر روزهای تابستان باشید و گیاه را از آنان محافظت کنید. نور شدید آفتاب در ظهر تابستان موجب بالا رفتن دمای گیاه بخصوص ریشه آن می‌شود و باید ریشه این گیاه را از این دما محافظت نمود (به قسمت دما مراجعه کنید). نور کم محیط باعث دراز و باریک شدن ساقه‌ها و افزایش فاصله برگها بر روی ساقه ‌و ریزش برگها و گلهای آن می‌شود.

خاک مخصوص گل فوشیا: خاک این گیاه باید از زهکش خوبی برخوردار باشد. بنابراین زمانی که قصد کاشتن و نگهداری این گیاه را در گلدان دارید از دو مسئله مطمئن شوید: سبکی مخلوط خاک مورد استفاده و مناسب بودن منافذ موجود در زیر گلدان.مخلوط مساوی از پیت موس، ورمی‌کولایت، خاک معمولی و مرغوب و شن محیط مناسبی را برای ریشه‌های این گیاه می‌سازد. بکارگیری 10-7 سانتیمتر پیت موس و یا کمپوست بر روی سطح خاک (قبل زا کاشتن گیاه در گلدان) به زهکش محیط کاشت کمک می‌کند.گیاه فوشیا به مواد غذایی مناسب و کافی احتیاج دارد تا بهترین گلدهی را داشته باشد. می‌توان در طی فصل رشد هر هفته از کودهای مایع و محلول مخصوص گیاهان زینتی برای این گیاه استفاده کرد. اگر بیش از اندازه کود استفاده کنیم گیاه رشد رویشی فراوانی خواهد کرد و گل نخواهد داد. بنابراین کود را به میزان لازم استفاده کنید. همچنین قبل از کود دادن از مرطوب بودن بستر کاشت اطمینان حاصل کنید. یعنی اگر بستر خشک است فکر نکنید که با دادن کود مایع هم گیاه را آبیاری می‌کنید و هم به آن غذا می‌دهید. این کار شاید باعث سوختن ریشه‌ها شود. همچنین از اواخر تابستان و در طی پاییز و زمستان این گیاه را کود ندهید.

تکثیر گل فوشیا:فوشیا را می‌توان با استفاده از قلمه ساقه تکثیر کرد.بهتر است که برای تهیه قلمه ها از چاقو یا قیچی تیز استفاده شود زیرا برش تمیز موجب توسعه سریعتر ریشه ها خواهد شد.برای بستر کاشت قلمه ها می‌توان از مخلوط 50٪ پرلایت+50٪ خاک برگ استفاده کرد. البته خاک برگ قبل از استفاده از یک صافی که اندازه منافذ آن 0.5 سانتیمتر باشد عبور داده می شود تا بافتی یکنواخت بدست آید. قلمه فوشیا در اب هم ریشه می‌دهد اما ریشه این گیاهان بسیار شکننده و اسیب پذیر هستند و گیاه در آینده رشد ضعیفی خواهد داشت. قلمه را بهتر است زمانی تهیه کرد که گیاه در حال گلدهی نباشد. زیرا قلمه هایی که از ساقه های گلدار تهیه می‌شوند مدت زمان طولانی تری احتیاج دارند تا ریشه بدهند و حتی بعد از ریشه دهی رشد رویشی چندانی نخواهند داشت و تمایل به تشکیل گل دارند و گیاه حاصل از این نوع قلمه ها ممکن است ضعیف رشد کند. همچنین قلمه هایی که در اواسط سال گرفته می شوند ممکن است کمی بافت چوبی پیدا کرده باشند و سخت تر ریشه بدهند. بنابراین در اوایل پاییز الی اواخر بهار زمان مناسبی برای تهیه قلمه است. البته در طی پاییز و زمستان اگرچه گیاه گل تولید نمی کند یا میزان آن کم است اما رشد رویشی نیز کم است چون گیاه تقریبا در رکود نسبی به سر می‌برد. بنابراین ممکن است مجبور باشیم قلمه ها را از نوک ساقه تهیه کنیم که طول بسیار کوتاهی خواهند داشت. طول مناسب قلمه فوشیا 15 سانتیمتر است. قلمه کوتاه تر را نیز می‌توان استفاده کرد و ریشه دهی خوبی هم خواهد داشت اما مشکل اینجا است که هر مقدار قلمه از قسمتهای نزدیک به انتهای ساقه تهیه شود و کوچکتر باشد و بخصوص در فصل زمستان نیز تهیه شوند، امکانات بیشتری از لحاظ مرطوب و گرم نگه داشتن محیط لازم است و قلمه های کوچک مناسب نگهداری در محیطی همانند گلخانه است. دوم اینکه قلمه هر مقدار کوچکتر باشد گیاه حاصل از آن در ماه های اولیه رشد نیز کوتاه تر و کوچک تر خواهد بود. قلمه فوشیا اگر در محیطی مرطوب نگهداشته شود حتی در حدود سه هفته بدون تولید ریشه می‌تواند به زندگی ادامه دهد. هنگام تهیه قلمه برش را از زیر ناحیه گره (ناحیه ای که برگها به ساقه اتصال دارند) بزنید. سپس برگهای موجود در گره پایین را حذف کنید. باقی گذاشتن این برگها و فرو رفتن آنها در بستر کاشت نه تنها کمکی به ریشه زایی قلمه نمی‌کند بلکه ممکن است موجب شیوع بیماریهای قارچی شود. مرطوب نگهداشتن بستر کاشت و همچنین هوای اطراف قلمه ها مهم است. در محیط خانه می‌توان از قرار دادن بطری و یا کیسه های پلاستیکی بر روی بستر کاشت به منظر نگهداری رطوبت در اطراف قلمه ها استفاده کرد. قلمه های فوشیا معمولا ظرف 6 هفته ریشه تشکیل می‌دهند و رشد جدید از خود نشان می‌دهند و میتوان آنها را به گلدانهایی مستقل منتقل کرد.

روش دیگر تکثیر این گیاه با استفاده از بذر است. باید گذاشت تا گلها بر روی گیاه باقی مانده و پژمرده شوند. در پایه گل میوه هایی که از نظر گیاه شناسی سته Berry محسوب می شوند و ارغوانی تیره و گاهی مشکی رنگ هستند شکل میگیرند. میوه ها را تا زمانی که پوستی صاف و تازه دارند باید جدا کرد زیرا با چروکیده شدن پوسته ، جدا کردن بذرها و جوانه زنی آنان با سختی انجام می گیرد. میوه را می توان با نوک ظریف یک چاقو شکافت و بذرها را بیون آورد. در اطراف بذرها ممکن است باقی مانده گوشت میوه بر جای مانده باشد که میتوان با کمک جریان آب ولرم این باقیمانده را نیز تمیز کرد. در واقع هر قدر که بذرها را تمیز تر کنیم جوانه زنی آنان با راحتی بیشتری انجام می گیرد. سپس بذرها را بر روی پارچه ای قرار می دهیم تا رطوبت اضافی آنان گرفته شود. معمولا بذرهایی که توانایی جوانه زنی دارند گرد و مدور هستند و آنهایی که یا جوانه نمی زنند و گیاهان ضعیفی تولید می کنند مسطح می باشند. بهتر است که بذرها را بلافاصله بکارید و یا آنان را حداکثر برای 3-2 هفته در مکانی سرد و تاریک نگهدارید و بعد بکارید. هر مقدار طول مدت نگهداری بذرها بیشتر شود احتمال جوانه زنی آنان نیز کمتر می شود زیرا بذرهای فوشیا از انبارداری خوبی برخوردار نیست. بذرها را می توان در مخلوطی سبک به شکل سطحی کاشت کرد. مخلوط کاشت باید مرطوب نگهداشته شود و دمای 23-21 درجه سانتیگراد برای جوانه زنی بذرها کافی است. حفظ رطوبت هوا نیز مهم است که می توان یک پلاستیک شفاف را بر روی سطح محل کاشت بذرها قرار داد تا رطوبت را بیش از پیش حفظ کرد.البته نباید پلاستیک با سطح بستر کاشت در تماس باشد. زمان جوانه زنی بذرها در انواع مختلف فوشیا بسیار متغیر است. برخی از آنان در طی دو هفته و برخی در طی چهار ماه جوانه می زنند. برخی از پرورش دهندگان ترجیح می دهند در طی روز محل کاشت بذرها را با چند لایه روزنامه بپوشانند تا نور را بسیار ملایم تر کنند. با جوانه زنی بذرها می توان این پوشش ها را برداشت تا گیاهان جوان روزانه از 8-6 ساعت نور (البته نور غیر مستقیم) استفاده کنند. زمانی که نهالهای جوان 10-7 سانتیمتر رشد کردند میتوان آنان را به مکان جدید منتقل کرد.

تصویر فوق: دو تصوی سمت راست و وسط میوه های فوشیا - تصویر سمت چپ بذرها که در درون میوه هستند.

آفات و بیماری گل فوشیا: برخی آفات گیاه فوشیا بخصوص در ناحیه اتصال برگ به ساقه فعالیت می‌کنند بنابراین در طی فصل رشد این ناحیه را هر چند وقت یکبار بررسی کنید. فعالیت شته موجب چروکیده شدن برگها بخصوص برگهای جوان و چسبناک شدن آنان می‌شود.  کنه تارعنکبوتی موجب ظهور نواحی برنز یا قرمز رنگ بر روی برگها و بستن تار عنکبوت در سطح ریزین برگها و در نهایت ریزش برگها می‌شود. هوای خشک به شیوع این آفت کمک می‌کند. تریپس آفت دیگر این گیاه است که به ساقه‌های جوان و غنچه‌های گل آسیب وارد می‌کند. گرمی هوا و یا آبیاری اندک گیاه و خشکی کشیدن آن شرایط را برای فعالیت بیشتر تریپس آماده می‌کند. مگس سفید در زیر برگهای این گیاه مشاهده می‌شود که در زیر برگها تخمهای سفید رنگی می‌گذارد و موجب چسبناک شدن برگها می‌شود. بوترتیس بیماری قارچی است که موجب پژمردن و پوسیدن گیاه بخصوص گیاهان جوان می‌شود. زهکش نامساعد محیط و تهویه نامناسب آن این بیماری را تشدید می کند. بیماری سفیدک پودری نیز بیماری قارچی است که در اثر آن بر روی برگها و ساقه‌های گیاه غشا نازکی از پودری سفید رنگ ایجاد می‌شود. تهویه نامناسب میحط گیاه و سرد و مرطوب بودن آن از عوامل تشدید کننده این بیماری است. زنگ از جمله دیگر بیماریهای قارچی است که موجب ظهور نقاط ریز قرمز رنگ بخصوص در سطح زیر برگها می شود. شرایط تهویه بد محیط و رطوبت بالای میحط از جمله عوامل شیوع این بیماری است.

زمستان گذرانی : یکی از مسائلی که افراد با این گیاه دارند مسئله استراحت زمستانه این گیاه است. زیرا در اخر تابستان گلهای این گیاه دیگر تشکیل نمی‌شوند و برگهای آن خواهند ریخت . افراد با مشاهده این حالت از پرورش این گیاه دلسرد شده و حتی ممکن است گلدان محتوی آن را دور بیاندازند. اما این گیاه هنوز زنده است و با انجام عمل هرس و سپری کردن استراحت زمستانه خود می‌تواند سال بعد نیز به رشد و گلدهی خود ادامه دهد.

اشاره کردیم که گیاهان فوشیا را در دو گروه عمومی می‌توان قرار داد که گروه اول گیاهانی هستند که به شکل بوته رشد می‌کنند و در فضای آزاد نیز کاشته می‌شوند. از اواخر مهر ماه باید از میزان آبیاری این گیاه کاست و آنان را آماده استراحت زمستانه کرد. در این زمان آنها شروع به برگریزی نیز می‌کنند. بهتر است که 80-70٪ از طول ساقه‌هایشان کاسته شود تا زمستان را راحت‌تر سپری کنند و آسیب کمتری از سرمای زمستانه ببینند. برخی از پرورش دهندگان نیز 15 سانتیمتر از طول شاخسار باقی می‌گذراند و بقیه را کوتاه می‌کنند. اگر زمستان بسیار سرد است و دما به زیر 12- یا 10- می‌رسد، برای محافظت از باقیمانده شاخه‌ها و همچنین ریشه گیاه می‌توان آنان را توسط وسایلی همچون گونی و پارچه پوشاند و روی آنان پلاستیک کشید. اگر از چنین روکشهایی استفاده می‌کنید آنها را اواخر اسفند از روی گیاه بردارید تا نور بیشتری به گیاه برسد و رشد ان تحریک شود. برخی از پرورش دهندگان در این زمان هرس دیگری انجام می‌دهند و 50-30٪ طول شاخه‌های باقیمانده را که زمستان را سپری کرده‌اند نیز کوتاه می‌کنند و اعتقاد دارند با این عمل گلدهی گیاه بهتر خواهد شد. با رسیدن فصل بهار و گرم شدن هوا، شاخسار مجددا رشد می‌کنند و از آنجا که اصولا فوشیا گیاهی سریع‌الرشد است در مدت زمان کوتاهی با شاخسار جدید خود فضا را پر خواهد کرد.

در مورد گیاهان فوشیا که در گروه دوم قرار دارند (نمونه‌هایی که شاخه‌های علفی دارند و در گلدان کاشته می‌شوند) با فرارسیدن فصل زمستان بدین صورت عمل می‌شود:با فرارسیدن پاییز و ریزش برگهای گیاه باید به تدریج آبیاری این گیاه کاسته شود و تا زمانی که حداکثر برگها ریختند آبیاری نیز به حداقل میزان خود برسد.  زمانی که رطوبت خاک گلدان به حداقل خود رسید (و در این زمان گیاه برگ چندانی نیز ندارد) موقع هرس شاخه‌ها است . 80-70٪ طول شاخه‌ها را قطع کنید و سپس برگهای موجود بر روی شاخه‌های باقیمانده گیاه را حذف کنید. گلدان محتوی گیاه در مکانی سرد با دمای 10-7 درجه سانتیگراد و کم نور بدور از وزش بادهای سرد قرار داده شود تا گیاه به استراحت زمستانی رود و در طی زمستان رشد نکند.  البته در طی زمستان باید مراقبت عدم خشک شدن کامل خاک گلدان نیز بود. چون ریشه‌های این گیاه زنده هستند و نباید در محیطی کاملا خشک به سر ببرند در غیر اینصورت از بین خواهند رفت. بنابراین هر دو هفته یکبار مقدار کمی آب به خاک گلدان بدهید تا رطوبت آن به میزان اندک حفظ شود.

مشکلات موجود در طی زمستان‌گذرانی: کرم سفید ریشه یکی از آفاتی است که در طی زمستان می‌تواند از ریشه گیاه تغذیه کند و به کل گیاه شما را از بین ببرد. با فرا رسیدن فصل بهار ممکن است گیاه رشد خود را آغاز کند اما برگها چروکیده شوند از بین بروند. در طی فصل زمستان هر چند وقت یکبار گلدانها و خاک اطراف آنان را بررسی کنید و اگر قبلا با این مشکل مواجه بودید از سموم دفع این آفت نیز قبل از انبار کردن گلدانها (اواخر فصل پاییز) استفاده کنید.سبز ماندن ساقه‌ها در طی زمستان نشانه گرم بودن محیط نگهداری و آبیاری بیش زا اندازه این گیاه است که مانع از استراحت زمستانه آن می‌شود بنابراین دما و حجم آب را مجددا تنظیم کنید.

بعد از سپری شدن زمستان  گل فوشیا چه کنیم؟

از آنجاییکه گیاه در طی زمستانگذرانی تمامی برگهای خود را از دست داده و مدتی در مکانی کم نور و سرد نگهداری شده همانند گیاهی به نظر می رسد که خشکیده است. امتحانی ساده وجود دارد که می‌توان فهمید گیاه زنده است یا خیر؟ با ناخن انگشت خود مساحت بسیار کوچکی از پوست یکی از ساقه‌های گیاه را خراش دهید. ناحیه‌ای که نمایان می‌شود اگر سبز رنگ باشد نشانه زنده بودن گیاه است .  معمولا از ماه فروردین علائم شروع فعالیت گیاهان فوشیا به چشم می‌خورد اما اگر به درستی عمل نکنیم ممکن است گیاهان فوشیا بخصوص نمونه‌هایی که در گروه دوم (فوشیا با شاخسار علفی و آویخته )در همین ماه از بین بروند. باید مراقب بود که آبیاری مجدد این گیاه را از چه زمانی شروع کرد تا رشد جدید گیاه نیز تحریک شود. حجم آب باید به تدریج افزوده شود و استفاده ازحجم زیاد آب و خیس و غرقاب کردن بستر گلدان می‌تواند منجر به مرگ این گیاه گردد. در اواخر اسفند و ماه فروردین که علائم حیات این گیاه مشاهده شد گلدان را از مکان کم نور به جایی که نور بیشتری دارند منتقل کنید. سپس گلدان را آهسته و با حجم کم آب دهید. به یاد داشته باشید تا زمانی که شاخسار گیاه شکل نگیرید گیاه نیز اصولا توانایی جذب آب چندانی ندارد. در طی ماههای فروردین و اردیبهشت که شبها هنوز سرد است ممکن است گاهی در طی روز شاهد قطرات اب در انتهای ساقه‌ها باشید و این نشانه آبیاری بیش از اندازه این گیاه و دمای پایین در طی شبهای این ماه‌ها است. شبها گلدان گیاه را به محیط گرمتری منتقل کنید.  زمانی که تمامی برگها ظاهر شدند و دمای شبها به بالای 10درجه سانتیگراد رسید ، گیاه شما با موفقیت زمستان را سپری کرده است. می‌توانید گلدان آنرا با خیال راحت به فضای باز منتقل کنید و شاهد گلدهی بسیار خوب این گیاه در ماه‌های پیش رو خواهید بود.

برخی از پرورش دهندگان با اتمام زمستان‌گذرانی این گیاه ترجیح می‌دهند قبل از شروع رشد مجدد خاک گلدان را نیز عوض کنند. آنها ابتدا گلدان محتوی این گیاه را به خوبی آب می‌دهند تا تمامی ریشه به همراه خاک اطراف آن از گلدان درآید و سپس آنان را داخل ظرفی از آب قرار می‌دهند تا تمامی خاک موجود در اطراف ریشه‌ها شسته شود.  سپس این گیاه را که اکنون ریشه ای برهنه دارد در گلدانی جدید به همراه خاکی تازه و غنی می‌کارند و برنامه آبدهی تدریجی این گیاه را که در قسمت بالا شرح داده شد شروع می‌کنند. توجه کنید که بکارگیری حجم آب فراوان در ابتدای دستورالعمل شرح داده شده تنها به منظور بیرون آوردن ریشه گیاه از گلدان قدیمی است و در گلدان جدید عمل آبیاری خیلی به تدریج و با حجم اندک آغاز می‌شود. همچنین برخی از دیگر از پرورش ‌دهندگان ترجیح می‌دهند تا بعد از ظهور علائم رشد و رشد برگهای جدید گلدان گیاه را عوض می‌کنند.

هرس گل فوشیا: با فرارسیدن فصل زمستان این گیاه نیاز به هرس دارد که در قسمت زمستانگذرانی به آن اشاره شد . همچنین در طی فصل رشد، بعد از پژمردن گل آنها را از بوته جدا کنید تا گیاه به گلدهی بیشتر ترقیب شود. برگهای زرد  و شاخه‌های آسیب دیده را در طی فصل

رشد از گیاه جدا کنید.

منابع:

http://en.wikipedia.org/wiki/Fuchsia

http://www.thebfs.org.uk/

http://www.gardenaction.co.uk/garden_diary/garden_mini_project_march_fuchsia1.asp

http://www.hgtv.com/gardening/how-to-care-for-fuchsias/index.html

http://www.ehow.com/how_12155902_care-instructions-fuchsia.html

http://www.winsfordwalledgarden.com/fuchsia-winter-care/

https://www2.dicom.se/fuchsias/growingeng.html

http://www.ehow.com/how_7604089_harvest-fuchsia-seeds.html

http://www.ehow.com/how_5798227_plant-fuschia-seed.html